Değişen koşullar gereği aile yaşantısı içinde babaların desteğine daha fazla ihtiyaç duyulması, annelerin, çocuk bakımı konusunda üstlendikleri roller hakkında bir değişimi beraberinde getirerek babaları daha çok ailenin geçimini sağlayan bireyler olmaktan çıkarmıştır. Çocuk gelişiminde, anne ve baba etkili bir ebeveyn tanımının içine, ayrılmaz bir ikili olarak yerleştirilmektedir. Farklı araştırmalardan elde edilen bulgulara göre, çocuğun gelişiminde, babanın da anne kadar etkili ve önemli bir ebeveyn olduğu belirtilmektedir. Bir anne kadar babanın da çocuk yetiştirme konusunda sorumluluk alabileceği düşüncesinin etkilerini günümüzün sosyal yaşantısında gözlemlemekteyiz. Babaların çocukların yaşamlarında daha fazla yer almalarıyla doğru orantılı olarak, çocuklarının gelişimleri üzerindeki etkilerinin arttığı belirtilmektedir. İlgi, sevgi ve bakımın iki taraftan alınması çocuğun sosyal, duygusal ve bilişsel gelişiminde etkili olan kaynakları farklılaştırmaktadır. Bebeklik döneminde baba, anne ile bebek arasında nitelikli olumlu ilişkinin kurulmasında destekleyici ve koruyucu bir rol üstlenerek, annenin kendisini bebeğine adamasına yardımcı olabilmektedir. Bebeklik döneminin ardından, bebeğin yürümeyi öğrenmesiyle birlikte çevreyi ve dünyayı tanımak amacıyla yaptığı keşifler sırasında, daha fazla kirlettiği, dağıttığı, yiyecekleri yerlere, eline ve yüzüne bulaştırdığı yoğun ve zorlu bir süreç yaşanmaktadır. Annenin, baş etmekte güçlük çekebileceği bu zorlu süreçte babadan destek alması ve babayla işbirliği içinde paylaşımda bulunması bu sürecin daha rahat bir şekilde geçirilmesini sağlamaktadır. Böylelikle babaların eşlerinin ve çocuklarının ihtiyaçlarına duyarlı, destekleyici ve etkin katılımı sayesinde aile ilişkilerinin de olumlu yönde gelişebileceği düşünülmektedir.